بتاوان چیست؟

معرفی دستگاه تقویت (تنظیم) کننده امواج مغز:
 
امروزه تحریک نورونهای مغزی با استفاده از میدان القای الکترومغناطیسی با شدت کم‌ و یا زیاد، یک جریان الکتریکی ضعیف را به مغز القا می‌نماید. پالسهایی که مغز دریافت میکند تحت عنوان تحریک مغناطیسی مغز (TMS) نامیده میشود تحریک مغناطیسی مغز، یک روش غیر تهاجمی برای تحریک نورونهای مغزی است. جریان های ضعیف الکتریکی در اثر میدانهای مغناطیسی که به سرعت تغییر می کنند در مغز ایجاد شده و باعث تحریک سلولهای مغزی می شود (القای الکترومگنتیک). با این روش فعالیت مغز می تواند تحریک شده و عملکرد جریانها و ارتباطات درون مغز را ایجاد نماید.
پالس‌های مغناطیسی که به سمت مغز ارسال می شود جریان‌های الکتریکی کوچکی در مغز ایجاد میکنند. این جریان‌ها باعث تحریک سلول‌های عصبی در مناطقی خاصی از مغز می‌شود. ازآنجاکه این نوع پالس‌های مغناطیسی به‌طورکلی بیشتر از ۵ سانتی‌متر در مغز نفوذی نخواهند داشت، متخصصین می‌توانند، بخش‌های خاصی از مغز را جهت درمان انتخاب کرده و از تحت تأثیر قرار گرفتن دیگر بخش‌ها به طور عمده جلوگیری به عمل‌آورند.
تحریک مغناطیسی. این جریان توسط میدان مغناطیسی متغیر ایجاد می‌شود. این فرایند می‌تواند در بخش‌های خاص و یا کل مغز، بدون ناراحتی، فعالیت‌هایی را القا نماید، یا به ما اجازه می‌دهد تا عملکرد و ارتباطات مغزی را ارزیابی نماییم. از طریق یک سیم‌پیچ مغناطیسی، درمان TMS، میدان‌های مغناطیسی بسیار متمرکزی را ایجاد می‌نماید که به‌سرعت در حال روشن و خاموش شدن است. این میدان‌های مغناطیسی، ازلحاظ نوع و قدرت همانند میدان‌هایی هستند که توسط دستگاه تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) تولید می‌شود.
در تحریک با TMS این میدان‌های مغناطیسی به‌طور مستقیم کل مغز را با شدت بالا تحت تأثیر قرار نمی‌دهند. آن‌ها تنها حدود ۲ الی ۳ سانتی‌متر از مغز، ناحیه‌ای که زیر کویل قرار می‌گیرد را به‌طور مستقیم تحت تأثیر قرار می‌دهند. هم‌زمان با القای این میدان مغناطیسی در مغز، جریان‌های الکتریکی بسیار کوچک ایجاد می‌شود. این جریان‌های الکتریکی بر سلول‌های درون مغز اثر گذاشته و باعث انتشار انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین می‌شوند.
برای احتیاط بیشتر، چنانچه سابقه تشنج یا سابقه خانوادگی صرع دارید و یا اختلالات روانی دیگر مانند سوء مصرف مواد، اختلال دوقطبی، آسیب مغزی مانند تومور مغزی، سکته مغزی، سردرد مکرر یا شدید و یا دیگر شرایط خاص پزشکی را دارید تنها با مشورت پزشک متخصص می توانید از تحریکات مغناطیسی مغز استفاده کنید.
دستگاه تقویت (تنظیم) کننده امواج مغز BWR هم مانند دستگاه TMS یک دستگاه تحریک مغزی است اما تفاوت عمده ای با تی ام اس دارد. اولین تفاوت مهم در شدت میدان این دستگاه است. شدت میدان این دستگاه 6. 149میکرو تسلا است در حالیکه شدت میدان دستگاه تی ام اس 3 میلیون میکرو تسلا است. هر چقدر شدت میدان پائین تر باشد برای مغز بهتر است. البته توضیح این نکته ضروری است که دستگاه TMS با شدت میدان 3 میلیون میکرو تسلا موفق به دریافت تائیدیه سازمان غذا و دارو آمریکا شده است. دستگاه BWR که شدت میدانی 20 هزار بار کمتر از TMS دارد به مراتب ایمن تر و سالم تر از TMS است.
دومین تفاوت BWR با TMS در شدت بالای القاء و ارسال جریان می باشد. دستگاه TMS بخاطر جریان فوق العاده بالا، هر روز به مدت حدودا 27 دقیقه مغز را تحریک می کند. به دلیل اثر گذاری فوق العاده زیاد و همچنین طبق پروتکل ایجاد شده برای دستگاهBWR، مدت زمان استفاده از این دستگاه 9 دقیقه و در هر روز سه مرتبه است. همچنین بر اساس دستورالعمل تدوین شده برای BWR، بعد از یکماه استفاده ، روزانه به دو مرتبه کاهش پیدا میکند که در ماه سوم روزانه به یک مرتبه استفاده تبدیل خواهد شد.
تفاوت دیگر این دستگاه با دستگاه های معمول TMS در مناطق تحت پوشش مغز می باشد. در دستگاه های TMS شدت میدان در نزدیکی کویل برابر با 3 تسلا و در مجاورت بافت کورتکس پس از عبور از استخوان جمجمه برابر نیم تسلا می باشد که هنوز حدود بیشتر از 3000 برابر قویتر بیشتر از شدت میدان BWR می باشد. با این حال تمام بافت کورتکس مغز با شدت میدان پایین تر هم تحت تاثیر قرار می گیرند. این شدت میدان بسیار قویتر از آستانه ایجاد شده توسط BWR است. شدت میدان BWR در نزدیکترین نقطه به سر برابر 149. 6 میکروتسلا است و در حالت استفاده معمول از دستگاه با 40 سانتی متر فاصله بسیار کمتر از مقدار می باشد. برابر آزمایش های انجام شده و بررسی EEG افراد، دستگاه تنها قادر به تاثیر گذاری روی کورتکس مقابل خود می باشد.