تحریک مغناطیسی چگونه مغز را تحت تاثیر قرار می دهد؟
امروزه تحریک نورونهای مغزی با استفاده از میدان القای الکترومغناطیسی با شدت کم و یا زیاد، یک جریان الکتریکی ضعیف را به مغز القا مینماید. پالسهایی که مغز دریافت میکند تحت عنوان تحریک مغناطیسی مغز (TMS) نامیده میشود تحریک مغناطیسی مغز، یک روش غیر تهاجمی برای تحریک نورونهای مغزی است. جریان های ضعیف الکتریکی در اثر میدانهای مغناطیسی که به سرعت تغییر می کنند در مغز ایجاد شده و باعث تحریک سلولهای مغزی می شود (القای الکترومگنتیک). با این روش فعالیت مغز می تواند تحریک شده و عملکرد جریانها و ارتباطات درون مغز را ایجاد نماید.
پالسهای مغناطیسی که به سمت مغز ارسال می شود جریانهای الکتریکی کوچکی در مغز ایجاد میکنند. این جریانها باعث تحریک سلولهای عصبی در مناطقی خاصی از مغز میشود. ازآنجاکه این نوع پالسهای مغناطیسی بهطورکلی بیشتر از ۵ سانتیمتر در مغز نفوذی نخواهند داشت، متخصصین میتوانند، بخشهای خاصی از مغز را جهت درمان انتخاب کرده و از تحت تأثیر قرار گرفتن دیگر بخشها به طور عمده جلوگیری به عملآورند.
تحریک مغناطیسی. این جریان توسط میدان مغناطیسی متغیر ایجاد میشود. این فرایند میتواند در بخشهای خاص و یا کل مغز، بدون ناراحتی، فعالیتهایی را القا نماید، یا به ما اجازه میدهد تا عملکرد و ارتباطات مغزی را ارزیابی نماییم. از طریق یک سیمپیچ مغناطیسی، درمان TMS، میدانهای مغناطیسی بسیار متمرکزی را ایجاد مینماید که بهسرعت در حال روشن و خاموش شدن است. این میدانهای مغناطیسی، ازلحاظ نوع و قدرت همانند میدانهایی هستند که توسط دستگاه تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) تولید میشود.
در تحریک با TMS این میدانهای مغناطیسی بهطور مستقیم کل مغز را با شدت بالا تحت تأثیر قرار نمیدهند. آنها تنها حدود ۲ الی ۳ سانتیمتر از مغز، ناحیهای که زیر کویل قرار میگیرد را بهطور مستقیم تحت تأثیر قرار میدهند. همزمان با القای این میدان مغناطیسی در مغز، جریانهای الکتریکی بسیار کوچک ایجاد میشود. این جریانهای الکتریکی بر سلولهای درون مغز اثر گذاشته و باعث انتشار انتقالدهندههای عصبی مانند سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین میشوند.